وضعیت شناختی در سالمندان (بخش 1)

بررسی وضعیت شناختی در سالمندان مشکوک به اختلالات شناختی :

هرچند چارچوب بررسی وضعیت روانی در سالمندان و در بیماران مشکوک به اختلالات شناختی ممکن است مشابه باشد، اما این ارزیابی مستلزم کسب دانش کافی در مورد سالمندی طبیعی و تغییرات ایجاد شده به علت بیماری ها (به ویژه اختلالات شناختی) و داشتن مهارت بالینی مورد نیاز است .

از عناصر مهم بررسی وضعیت روانی (MSE) در سالمندان، ارزیابی وضعیت شناختی آنها است . البته این موضوع به معنای کم اهمیت بودن سایر بخش های MSE همچون بررسی وضعیت ظاهری ، خلق، عاطفه، محتوا و فرایند تفکر و رفتار بیمار نیست.

 این که آیا ارزیابی شناختی آسان است یا مشکل، به نگرش درمانگر بستگی دارد. بعضی از روان پزشکان تمایلی به طرح سؤالات ساختار یافته (مصاحبه ساخت دار، مصاحبه ای مطابق طرحی از پیش تعیین شده است که ممکن است، شامل مطالب مورد بحث، حتى سؤالات و ترتيب تقدم و تأخر طرح آنها باشد) برای بررسی حافظه نداشته و معتقدند می توانند کلیه حوزه های شناختی را در جریان یک مصاحبه معمول روان پزشکی به میزان کافی مورد بررسی قرار دهند.

 اما گروهی دیگر تأکید زیادی به انجام آزمون هایی مشابه آزمون MMSE و یا سایر آزمون های روان شناختی که در دوره دست یاری فراگرفته اند، دارند. شواهد مبتنی بر پژوهش های صورت گرفته به طور گسترده ای بر این نکته تأکید می کنند، که آزمون  MMSE برای بررسی شناخت (cognition) کافی نیست. مثلاً سؤال معروف این آزمون یعنی هفت تا هفت تا کم کردن از عدد صد که برای ارزیابی تمرکز مورد استفاده قرار می گیرد، ازجمله محدودیت های این آزمون است. مطالعات صورت  گرفته نشان می دهد که فقط ۴۲ درصد از افراد یا سطح آموزش و عملکرد عالی و بدون تشخیص روانپزشکی قادر به انجام بدون اشتباه آزمون بوده اند (ادامه دارد …)

گردآوری : زینب رحمتی – دکترای روانشناسی شناختی